Kerstavond
Het is dinsdagmiddag en over een paar uur is het kerstavond. We luieren nog wat op de bank, omdat het vanavond waarschijnlijk een latertje gaat worden. Mijn oudste dochter van 6 jaar kijkt wat bedroefd voor zich uit. Ik sla mijn arm om haar heen. ‘Is er iets?’, vraag ik haar. Ze kijkt naar beneden, een diepe zucht volgt… ‘Ik wil helemaal niet de kont van de ezel zijn’.
Dilemma
Mijn kerstengel begint te snikken en opeens besef ik weer wat voor dilemma’s er op je pad kunnen komen als ouder. Voor ons geen grote problemen, maar voor een klein kinderkopje misschien wel. Dat er soms dingen voorbij komen, die je niet zo 123 kunt oplossen. Dat je twijfelt over óf en hóe je het moet oplossen. Zo ook nu dus, een paar uur voor kerstavond.
Kerstezel
Kennen jullie het liedje ‘Kerstezel’ van Kinderen voor Kinderen? Ik eerst niet, maar nu mijn kind de rol van ‘kont van de ezel’ krijgt toegewezen, krijg ik het liedje door meerdere moeders onder mijn neus geduwd. Ik lees de songtekst en besef me dat wij op dit moment dat liedje zijn! Arm kind, dacht ik nog. Ze wilde zo graag een rol als kerstengeltje.
Kerstspel
Een tijdje geleden ontving ik een brief… ‘Uw kind heeft zich opgegeven voor het kerstspel in de kerk op kerstavond. Indien u bezwaar heeft, mag u contact opnemen en anders zien we hem/haar graag om 10.00 uur in de kerk zodat we samen kunnen oefenen’. Wat leuk dat ze zich heeft opgegeven, dacht ik nog. ‘Weet je al welke rol je dan krijgt?’. ‘Nee, maar ik wil graag kerstengel zijn’, vertelde ze opgewekt al huppelend en zwierend als een ballerina door de kamer. Ze zit nu in groep 3 en mag voor het eerst meedoen, niet wetende hoe de rolverdeling eruit ziet. Niet wetende dat de rollen worden toegewezen en ook geen weet over ‘de kont van de ezel’ in dit hele verhaal.
Beteuterd
Wat heb ik met haar te doen, nu ik haar zo sip op de bank zie zitten. En hoe ga ik dit in hemelsnaam oplossen? Hoe gaan wé dit oplossen? Ik spreek de woorden hardop uit omdat ik graag hulp wil van mijn kerstengel die geen kerstengel gaat zijn. Opeens veegt ze haar tranen weg en zegt: ‘Mijn juffrouw was er ook bij, misschien kun je haar bellen?’. Ja, denk ik, dát is natuurlijk weer de makkelijkste oplossing; mama die belt en die het probleem oplost. Maar doen we daar goed aan?
BAM
We besluiten (of ik besluit) dat ze zelf mag bellen, omdat ze ook moet leren om zelf dingen aan te geven. Na een ‘maar dat durf ik niet’, neemt ze toch dapper de stap. Het gesprek is kort, maar krachtig. Ze stelt zich netjes voor met voor- én achternaam en daarna volgen met trillende stem de woorden ‘Ik wil niet de kont van de ezel zijn’. Geen inleiding, nee gewoon BAM to the point. Gelukkig zijn er kindjes die wel graag de ezel (en zelfs zijn achterwerk) willen spelen, dus loopt dit kerstverhaal goed af. Maar kindje-Jezus-Mina zeg, wie had ooit gedacht dat we in de opvoeding een dilemma zouden tegenkomen met het achterwerk van een dier (een ezel nota bene!) in de hoofdrol?!
—
Kinderen voor Kinderen, Kerstezel
We waren aan het rekenen en ik was al klaar
Toen de meester zei: leg de pennen eens neer
Wij mogen ‘t kerstspel spelen dit jaar
Als eerste koos hij Marjolein
En toen zij Maria mocht spelen
Hoopte ik dat ik Josef mocht zijn
En Ruben en Kees en Martijn
Die werden als derde gekozen
Die mochten de koningen zijn
Sta ik wel wat achteraan
Maar dan schuif ik naar voren steeds verder
Tot ik naast Marjolein kom te staan
En Paul en Yvonne die werden os
De rol die ik kreeg moest ik delen
Ik moest de ezel zijn
Samen met Jos
Ik moet de ezel zijn
Hij! Hij moet dit jaar de ezel zijn
Ik moet de ezel zijn
Joh, toen ik ‘t hoorde ging ik door de grond
Ja, en ik ben niet eens de voorkant
Nee, hij is de kont!
Met z’n allen alleen tegen mij
Steeds werden er grapjes verzonnen
Met telkens die stomme rot-ezel d’r bij
Of ezeltjeprik… Hup een pen in m’n rug
Of houd jij, Harrie, je hoeven eens bij je
En met gym stond ik ineens in de ezelsbrug
Houd eens op met dat eeuwige ezelgeklier
Maar ze pakten me terug, direct na de bel
En riepen in het speelkwartier
Kwam Jos niet op school, hij had zogenaamd griep
Maar ‘t was enkel alleen voor de reden
Dat hij als voorkant voor schut met mij liep
Speel ik dus mooi geen ezel
En toen zei opeens Marjolein
Ach, laat een ander Maria maar spelen
Ik wil samen met Harrie de ezel wel zijn
En de hele klas die zong in koor
Ik mag de ezel zijn!
Hij! Hij mag dit jaar de ezel zijn
Ik mag de ezel zijn
Joh, toen ik ‘t hoorde ging ik uit m’n dak
Hij mag met Marjolein
Ik mag met Marjolein
Hij mag lekker met Marjolein
Samen in een pak