Helden – een gedicht

Helden

Ons pap was en is nog steeds onze grootste held en nummer één

Maar we moeten nu toch echt even melden

Zoals hij, dachten wij, bestaat er verder toch geen?

Maar aan zijn zijde staan nu toch echt meerdere grote helden

 

In de modder, cement, altijd hard werken, maar toen..

Opeens zijn leven aan een draadje van zijden

Ze schoten te hulp en wisten het juiste te doen

En op deze manier een verder leven zonder mijn papa te vermijden

 

Zij waren de engel op zijn schouder en dat durf ik zo te wedden

Ik zeg het op deze manier en niet met een heleboel geweld

Ze wisten met zijn allen zijn leven te redden

Ik meen het met heel mijn hart, jullie zijn mijn grote held

Niet uit te drukken, in geen mogelijk gebaar

Ik ben jullie eeuwig, ever en altijd, meer dan meest dankbaar

 

Ben lief en waardeer

Kijk om je heen, besef en waardeer

Heb je het al eens op die manier bekeken?

Niets is zeker en helemaal niet wanneer

Na een conflict, onenigheid of preken

Wees aardig en zelfs lief of meer

Al is het maar een teken

Dat is waar ik waarde aan hecht, ik herhaal het nog een keer

Na een bezoekje, zien of spreken

Morgen is onzeker en gisteren komt nooit meer

Dat is wel weer gebleken