Brief aan mijn kindjes in deze Corona-tijd

Onze kleine grapjas, je bent nog maar 19 maanden oud en hebt geen idee van wat er allemaal speelt

Jij doet je ding en je laat nog steeds op tijd weten wat je van ons nodig hebt, dat is wat je met ons deelt

Je zingt, je lacht, tettert er vrolijk op los, maar ook jouw wereldje is nu o zo klein

Dat je nu je lieve kusjes niet kan delen, dat kan toch niet zo zijn?

Je bent natuurlijk bij papa en mama en ik zie dat je met je zussen speelt,

maar er zijn daar buiten nog veel meer mensen met wie jij je hartje deelt

Ik heb je al meerdere keren voor het raam zien staan vol in het licht

Roepend, wijzend in de verte en op zoek naar een bekend gezicht

De namen roepend van al die mensen die je hartje wisten te veroveren

Voor dat alleen al zou ik deze hele wereld weer willen betoveren

Ons meisje van 4 jaar, je vraagt telkens weer of je naar school moet en het gegeven antwoord is voor jou iedere keer ‘ow oke’

Maar waarom je thuis bent, wat er allemaal speelt, krijg jij het allemaal al mee?

Papa en mama zijn thuis, maar toch krijg jij steeds te horen dat je weer even moet wachten

We zijn aan het zoeken, hoe we alles moeten doen, maar ook jij, we bundelen onze krachten

Je bent er nu nog rustig om, maar eigenlijk wil je constant bij je mama zijn

Wanneer ik moet werken of je zus moet helpen met haar huiswerk, ik zie het aan je ogen, dat doet je dan pijn

Je ziet ons allemaal hollen en vliegen en jij zit er dan een beetje verloren bij

Ik knuffel je nog meer dan anders en houd je stevig vast bij mij

Natuurlijk roep jij ook om aandacht en probeer jij je mama te veroveren

Voor dat alleen al zou ik deze hele wereld weer willen betoveren

Ons oudste meisje van 6 jaar en al in groep 3 dus voor jou al helemaal een rare tijd

In de ochtend krijg je les van mama, het is wennen, maar je doet het goed mijn lieve meid

Ook jij hebt je angsten, ik zie ze, opeens ben je bang van dingen die er eerder niet waren

Je schrijft het op een briefje, op deze manier hoef je deze zorgen niet alleen te dragen

Al een paar keer had ik je huilend in mijn armen, snikkend en vol verdriet

Je wil zo graag bij je vriendinnen spelen, je begrijpt het wel, maar echt eerlijk is het niet

Zoveel kaarten en enveloppen met hartjes heb jij al weten te maken

Op die manier draag jij je steentje bij en zul je vele harten weten te raken

Je bent zo’n sociaal dier en opgesloten in je huis probeer jij toch de hele wereld te veroveren

Voor dat alleen al zou ik deze hele wereld weer willen betoveren

Alleen maar liefde, Mama

---

En toen stapte ik de huisartsenpost binnen van een Corona-ziekenhuis

Mama ik wil alleen maar bij jou – angstige tijden

Thuisscholing – op de vlucht naar onze fantasiewereld

En opeens barst mijn dochter uit in tranen – kinderen in Corona-tijden