Als een aapje grijp je mij vast
‘Ik wil alleen maar bij jou…’
Op je schouders een last
Draag ook jij met je mee
Je grote ogen zijn op mij gericht
‘Ik kan niet slapen’
‘Mama, mijn ogen gaan niet dicht’
Uiteindelijk slaap je
Met je zus aan je zijde
Zo vredig en vast
Haast niet te vermijden
En slaat bij mij de paniek toe
Het zweet breekt me uit
Want normaal is het anders
Dan praat je en zelfs luid
Ook al is het in je slaap
Ik roep je, ik por en ik duw
Mijn hart slaat op hol
Deze keer niet liefdevol maar ruw
Totdat ik het zie
Zie en voel
Hoe je ademt en dus leeft
Terwijl ik door je haren woel
En mijn hart nog trilt en beeft
Maar nu kan ík niet slapen
Mijn ogen gaan niet dicht
Want in deze angst
Ben ik nog meer op jullie gericht
—
Meer hierover:
Brief aan mijn kindjes in deze coronatijd
En toen stapte ik de huisartsenpost binnen van een Corona-ziekenhuis
Wat een heftige tijd is het toch….voor groot én klein😥😥
♡
Wat heftig. En wat verdrietig. Is ook angstig en niet te begrijpen. Wat mis ik die lieve warme vaak snotterig kusjes en knuffels😢😢
♥️
💕
Ze (en wij) missen jullie ook💕 de kusjes zijn op het moment niet snotterig trouwens