Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit

Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit

‘Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit’, is één van de dingen die autisten, volgens Toeps, liever niet meer willen horen. Deze woorden vallen in dezelfde categorie als bijvoorbeeld ‘heeft je moeder je wel genoeg liefde gegeven?’, ‘ik hang altijd mijn overhemden op kleur, ik ben zó autistisch’, ‘ik geloof niet in labels, jij bent gewoon jij!’ en ‘het komt vast door de vaccinaties’.

Late diagnose

Bianca Toeps worstelde haar kindertijd en jeugd door. Op latere leeftijd kreeg ze pas de diagnose autisme. Als kind en puber wist ze dit te ‘verbergen’ door zich anders te gedragen. Ze is slim, dus dat ging prima. Kijk hoe andere mensen zich gedragen en kopieer dit gedrag. Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit?! Dat ze vanbinnen werd (en wordt) overspoeld door prikkels, verwarring, onbegrip en daardoor al vroeg last kreeg van onder andere depressies, is voor niemand zichtbaar. Autisme heb je en zie je niet aan de buitenkant.

Het boek

Ik citeer: ‘Autisme.. dat is toch dat je supersnel kunt uitrekenen dat 7 augustus 1984 op een dinsdag viel? Nou nee – Bianca Toeps

In 2019 schreef Toeps een boek. Een boek waarin ze uitlegt wat het wél betekent om autisme te hebben. Binnen twee dagen las ik haar boek uit. Ik vond het zo leerzaam en interessant om te lezen, maar als niet-autist en orthopedagoog voelde ik me ook soms een beetje aangevallen of bekritiseerd, alsof het voor niet-autisten onmogelijk is om autisten te begrijpen. Maar al snel besefte ik dat dát ook gewoon zo is. Ja toch? De manier van denken en doen van een autist is ook niet te begrijpen door een niet-autist, simpelweg omdat je het niet bént. Omdat je prikkelverwerking anders werkt, je hersenen andere verbindingen maken en je hierdoor een andere beleving van de wereld hebt. Althans, dat denk ik dan.

Eerlijk en direct

Doordat Toeps zo eerlijk en direct is, schrijft middels zelfspot maar ook zeker de spot drijft met anderen, is de schrijfstijl soms wat confronterend. Tegelijkertijd is deze manier van schrijven en informatie delen ook meteen de reden dat ik het boek binnen twee dagen uitlas. Het is dat ik drie kleine kinderen heb rondhuppelen, dat ik een baan heb en een man die ook aandacht wil, maar anders had ik het boek in één ruk uitgelezen.

Een andere wereld

Toeps zoog me als het ware in haar brein en liet me de wereld door een andere bril zien. Of is dat nu raar als ik dat zo zeg? In iedergeval, ik ben ervan overtuigd dat dit soort boeken een belangrijke meerwaarde zouden zijn aan diverse studies, zoals bijvoorbeeld orthopedagogiek en psychologie. Gewoon om even afstand te nemen van alle theorieën, zelf kritischer te kijken naar bepaalde theorieën en te leren van hen, de mensen die wij zo graag willen helpen en die van ons eigenlijk alleen maar vragen dat we naar hén luisteren, in plaats van andersom. Misschien moeten we dat wat meer doen. In plaats van naar ogenschijnlijke allesweters die klakkeloos worden gevolgd door het merendeel van de mens.

Begrip en herkenning

Na het lezen van dit boek zou ik het alle autisten en niet-autisten aanbevelen. Voor velen zal het een opluchting van herkenning zijn en voor anderen zal het een uitbreiding van de kennis zijn. Duik in dit autisten-brein en slurp alle informatie op die je tegenkomt.

Als orthopedagoog kom ik onder andere veel ouders en kinderen tegen met een geschiedenis en beeld zoals die van Toeps. Maar natuurlijk ook heel andere verhalen. Het is iedere keer weer een grote zoektocht om alle puzzelstukjes te vinden en ze in elkaar te passen. Hier rolt soms een diagnose uit en soms niet. Maar altijd leidt het tot een vervolg, een advies en ondersteuning. Maar stap één is de erkenning en herkenning. En het klopt dat daar niet altijd een diagnose voor nodig is, maar soms wel. Toeps legt in haar boek tevens haarfijn uit waarom het voor haar wél belangrijk was om het beestje een naam te geven.

…Ik merk dat ik kan blijven ratelen over dit onderwerp. Misschien moeten jullie eerst dit boek eens lezen en dan kunnen we daarna verder discussiëren 😉

---

Meer lezen?

Op school vragen we kinderen in een boom te klimmen – mooi klote als je een vis bent

ADHD en ADHDoris; zo snel als een Ferrari

Dyslexie en ADD – Ik wil geen woedend kind zijn

Ik ben dom en stom – een voorbeeld van een intelligentieonderzoek

In 10 stappen leren vanuit talent – help je kind naar meer zelfvertrouwen en plezier op school